قراءة كتاب The Hymns of Prudentius

تنويه: تعرض هنا نبذة من اول ١٠ صفحات فقط من الكتاب الالكتروني، لقراءة الكتاب كاملا اضغط على الزر “اشتر الآن"

‏اللغة: English
The Hymns of Prudentius

The Hymns of Prudentius

تقييمك:
0
No votes yet
المؤلف:
دار النشر: Project Gutenberg
الصفحة رقم: 6

class="l">Christus et influat in pateras:

seria, ludicra, verba, iocos,

denique quod sumus aut agimus,

  20trina superne regat pietas.

 

Hic mihi nulla rosae spolia,

nullus aromate fragrat odor,

sed liquor influit ambrosius

nectareamque fidem redolet

  25fusus ab usque Patris gremio.

 

Sperne camena leves hederas,

cingere tempora quis solita es,

sertaque mystica dactylico

texere docta liga strophio,

  30laude Dei redimita comas.

 

Quod generosa potest anima,

lucis et aetheris indigena,

solvere dignius obsequium,

quam data munera si recinat

  35artificem modulata suum?

 

Ipse homini quia cuncta dedit,

quae capimus dominante manu,

quae polus aut humus aut pelagus

aere, gurgite, rure creant,

  40haec mihi subdidit et sibi me.

 

Callidus inlaqueat volucres

aut pedicis dolus aut maculis,

inlita glutine corticeo

vimina plumigeram seriem

  45inpediunt et abire vetant.

 

Ecce per aequora fluctivagos

texta greges sinuosa trahunt:

piscis item sequitur calamum

raptus acumine vulnifico

  50credula saucius ora cibo.

 

Fundit opes ager ingenuas

dives aristiferae segetis:

his ubi vitea pampineo

brachia palmite luxuriant,

  55pacis alumna ubi baca viret.

 

Haec opulentia Christicolis

servit et omnia suppeditat:

absit enim procul ilia fames,

caedibus ut pecudum libeat

  60sanguineas lacerare dapes.

 

Sint fera gentibus indomitis

prandia de nece quadrupedum:

nos oleris coma, nos siliqua

feta legumine multimodo

  65paverit innocuis epulis.

 

Spumea mulctra gerunt niveos

ubere de gemino latices,

perque coagula densa liquor

in solidum coit et fragili

  70lac tenerum premitur calatho.

 

Mella recens mihi Cecropia

nectare sudat olente favus:

haec opifex apis aerio

rore liquat tenuique thymo,

  75nexilis inscia connubii.

 

Hinc quoque pomiferi nemoris

munera mitia proveniunt,

arbor onus tremefacta suum

deciduo gravis imbre pluit

  80puniceosque iacit cumulos.

 

Quae veterum tuba, quaeve lyra

flatibus inclita vel fidibus

divitis omnipotentis opus,

quaeque fruenda patent homini

  85laudibus aequiparare queat?

 

Te Pater optime mane novo,

solis et orbita cum media est,

te quoque luce sub occidua

sumere cum monet hora cibum,

  90nostra Deus canet harmonia.

 

Quod calet halitus interior,

corde quod abdita vena tremit,

pulsat et incita quod resonam

lingua sub ore latens caveam,

  95laus superi Patris esto mihi.

 

Nos igitur tua sancte manus

caespite conposuit madido

effigiem meditata suam,

utque foret rata materies

  100flavit et indidit ore animam.

 

Tunc per amoena vireta iubet

frondicomis habitare locis,

ver ubi perpetuum redolet

prataque multicolora latex

  105quadrifluo celer amne rigat.

 

Haec tibi nunc famulentur, ait,

usibus omnia dedo tuis:

sed tamen aspera mortifero

stipite carpere poma veto,

  110qui medio viret in nemore.

 

Hic draco perfidus indocile

virginis inlicit ingenium,

ut socium malesuada virum

mandere cogeret ex vetitis

  115ipsa pari peritura modo.

 

Corpora mutua--nosse nefas--

post epulas inoperta vident,

lubricus error et erubuit:

tegmina suta parant foliis,

  120dedecus ut pudor occuleret.

 

Conscia culpa Deum pavitans

sede pia procul exigitur.

innuba fernina quae fuerat,

coniugis excipit inperium,

  125foedera tristia iussa pati.

 

Auctor et ipse doli coluber

plectitur inprobus, ut mulier

colla trilinguia calce terat:

sic coluber muliebre solum

  130suspicit atque virum mulier.

 

His ducibus vitiosa dehinc

posteritas ruit in facinus,

dumque rudes imitatur avos,

fasque nefasque simul glomerans

  135inpia crimina morte luit.

 

Ecce venit nova progenies,

aethere proditus alter homo,

non luteus, velut ille prior:

sed Deus ipse gerens hominem,

  140corporeisque carens vitiis.

 

Fit caro vivida sermo Patris,

numine quam rutilante gravis

non thalamo, neque iure tori,

nec genialibus inlecebris

  145intemerata puella parit.

 

Hoc odium vetus illud erat,

hoc erat aspidis atque hominis

digladiabile discidium,

quod modo cernua femineis

  150vipera proteritur pedibus.

 

Edere namque Deum merita

omnia virgo venena domat:

tractibus anguis inexplicitis

virus inerme piger revomit,

  155gramine concolor in viridi.

 

Quae feritas modo non trepidat,

territa de grege public@vhost@g@gutenberg@html@files@14959@[email protected]#f03_157" id="p03_157"

Pages